Jessica and her verbal dyspraxia

Verhalen

Persoonlijke verhalen

Als jong volwassene met een taal-/spraakstoornis kan het een enorme uitdaging zijn om je uiteindelijk plek in de maatschappij te vinden. Het is een fase in het leven waarin je voor veel kansen komt te staan en de wereld voor je lijkt open te liggen, maar tegelijkertijd kan je diagnose als een belemmering voelen dat je tegenhoudt.

Ondanks de vooruitgang in de samenleving, is er nog steeds veel onbegrip en discriminatie van mensen met een diagnose, vooral van werkgevers die denken dat je door je beperking minder waarde kunt toevoegen. Veel mensen geloven nog steeds dat je hierdoor niet volwaardig kunt deelnemen aan het arbeidsproces.

Ik ben het daar absoluut niet mee eens en vind het belangrijk om mijn verhaal te delen. Door hierover te schrijven, hoop ik vooroordelen te doorbreken en meer begrip te creëren. Hieronder vind je de verschillende onderwerpen waar ik al over heb geschreven.


Jessica (23) heeft zelf een taal-/spraakstoornis en wil het taboe van een perfect plaatje doorbreken. "Het perfecte plaatje wat je meestal ziet, bestaat in werkelijkheid helemaal niet. Zodra je een diagnose hebt, krijg ik het gevoel dat je beter stil kunt zijn, want anders ben je raar en anders."

Voor wereld TOS dag heeft mijn moeder zich opengesteld om een exclusief en persoonlijk interview te geven, aangezien het hebben van een dochter met een taal/spraakstoornis natuurlijk ook niet altijd makkelijk is geweest. Ik heb mijn moeder 10 vragen gesteld en hoe ze dit ervaren heeft, dat alles lees je hier!

Dat is natuurlijk ook een vraag die ik graag wil beantwoorden. Als je bij de front- en backoffice staat, dan ben je natuurlijk het visitekaartje van een bedrijf.