In deze blog neem ik je mee in mijn verhaal, over verschillende onderwerpen die voor velen van ons relevant kunnen zijn wanneer je een 'onzichtbare' diagnose hebt. Ik deel mijn ervaringen over of mijn moeder mij vroeger behandelde vanwege mijn spraakstoornis en waarom wij niet wist dat VOD een vorm van TOS is.
Ook bespreek ik in hoeverre ik mij zelf bewust was van mijn spraakstoornis op jonge leeftijd en hoe dat mijn kijk op mezelf beïnvloedde. Daarnaast vertel ik waarom ik op mijn 18de besloot mijn achternaam te veranderen, iets wat ik deed als gevolg van mijn spraakstoornis en de grote impact die dit op mijn hele leven had.
En vertel ik hoe ik mijn passie als ervaringsdeskundige ontdekte en anderen ging helpen met vergelijkbare uitdagingen. Hoe dit alles voor mij heeft verlopen, wat het voor mij betekent en welke stappen ik uiteindelijk allemaal heb gezet. Dat alles en nog veel meer lees je hier!
In het jaar 2004, toen ik uiteindelijk de diagnose verbale ontwikkelingsdyspraxie kreeg, wist zelfs de logopediste niet hoe de toekomst voor mij eruit zou kunnen zijn. Ik had de zwaarste variant van de verbale dyspraxie en of ik ooit verstaanbaar zou praten, niemand die het toen wist.
Sinds dat ik mijn bericht op Facebook had gepost, en deze meer dan 70x was gedeeld, merkte ik dat ik mijn verhaal wilde vertellen. Ik was er zo enthousiast over geworden, dat ik kort na mijn 20ste verjaardag mijn allereerste post online zette. Ik zocht op zolder naar de papieren en ging deze sorteren, zodat ik mijn verhaal vanaf het...
In januari 2020 heb ik een samenvatting over mijn verbale ontwikkelingsdyspraxie op facebook gedeeld. Ik was het namelijk zat! Zat om niet geaccepteerd te worden en dat mensen niet wisten wat het was. De vooroordelen die zich elke dag meer en meer opstapelden, zodat ik in het wel bekende 'hokje' zou passen.