In deze blog neem ik je mee in mijn verhaal, hoe ik een half jaar de Theoretische leerweg heb geprobeerd, maar merkte dat de vakken zoals aardrijkskunde en geschiedenis mij niet lagen. Zonder extra ondersteuning kon ik het niveau niet bijbenen, dus besloot ik terug te gaan naar het kaderniveau, waar ik me meer op mijn gemak voelde.
Helaas bood dit niveau weinig uitdaging, wat leidde tot regelmatig spijbelen. Het gevoel dat niemand mij serieus nam en alsof mijn diagnose niet bestond, versterkte mijn frustratie. Het leek alsof mijn spraakstoornis niet werd erkend en ik daardoor niet de nodige steun kreeg, terwijl ik hier recht op had maar dit nooit werd aangegeven.
Ondanks alles maakte ik mijn eindexamen zonder aanpassingen. Ik slaagde in één keer en behaalde mijn kaderdiploma volledig zelfstandig. Dit was bijzonder voor mij, omdat ik liet zien dat mijn spraakstoornis mij niet beperkte in wat ik kon bereiken. Hoe dat verliep, lees je hier!
Als ik hieraan terug denk, dan heb ik hier niet veel leuke herinneringen aan. Het eerste halfjaar ging nog best goed, omdat ik toen in de Theoretische klas zat. Ik vond het leuk om naar school te gaan, vond de lesstof interessant en kon goed meekomen. Vanaf januari moest ik echter een niveau lager en zat ik in de kader...
In de derde klas van het vmbo gingen wij ook op buitenlandse reis, en hoe kon het ook anders, wij met gingen met de klas naar Berlijn. Het scheelde dat mijn zus ook in de derde klas zat en zodoende was het voor mij ook makkelijker om mee te gaan. Dit kwam omdat ik anders helemaal alleen in een grote...
Toen ik een jaar of 15 was realiseerde ik mij dat ik voor de rest van mijn leven verbale dyspraxie zal hebben. Natuurlijk merkte ik vroeger al wel dat ik anders was, maar echt te realiseren begon ik het mij pas in de puberteit en dat is natuurlijk ook logisch. Je komt erachter wie je nou echt bent en wat...