In deze blog neem ik je mee in mijn verhaal, over de overstap naar het speciaal onderwijs in groep 2 in Groningen. Het was een plek waar iedereen gelijk werd behandeld en ik niet 'anders' werd beschouwd. Ik kreeg de nodige ondersteuning die ik op dat moment ook nodig had, om mijzelf helemaal te kunnen ontwikkelen op mijn eigen tempo.
De leerkrachten en begeleiders waren geduldig en begrepen precies wat ik nodig had. Elke ochtend stapte ik met heel veel plezier in het schoolbusje, wetende dat ik gewoon mezelf kon zijn. Dankzij de goede ondersteuning boekte ik al vrij snel vooruitgang, ondanks de spraakuitdagingen die ik had.
In groep 4 hoorde ik dat ik 'te goed' was geworden voor het cluster 2 onderwijs. Mijn vooruitgang was zo groot, dat de leerkrachten vonden dat ik terug kon naar het regulier onderwijs. Na de zomervakantie begon ik weer op mijn 'oude' basisschool. Hoe dat verliep, lees je hier!
Deze vraag heb ik al vaker gekregen en dat is natuurlijk ook heel erg begrijpelijk. Moet ik mijn kind wel of niet naar het speciale onderwijs laten gaan of kan hij of zij ook gewoon met een arrangement op het reguliere onderwijs meekomen? Zelf heb ik zowel met het speciaal onderwijs als ook met een arrangement op het reguliere onderwijs ervaring....
Op de Tine Marcusschool hadden we het thema voorleesweek. We kregen de opdracht om het verhaal van de bril af te maken. We kregen een stukje van het verhaal al op papier en moesten zelf verzinnen hoe het af zou lopen. Zelf hou ik erg van verhaaltjes maken en schrijven, ik was daarom helemaal enthousiast en begon gelijk.
Het afgelopen jaar heb ik extra logopedie gehad die gericht was op de verbetering van de verstaanbaarheid. De articulatie was hierdoor verbeterd maar was nog steeds onvoldoende in vergelijking met leeftijdsgenoten.