Extra geld als je een diagnose hebt
De meeste jongeren en volwassenen die naar school gaan verdienen een extraatje vanwege hun bijbaantje, maar soms is dit niet haalbaar.
Volwassen en dan
Als je als jongere 18 jaar wordt, dan verandert er veel. Zo ben je volgens de wet officieel volwassen, echter gaat je diagnose nooit weg.
Als ervaringsdeskundige VOD/TOS weet ik, als geen ander hoe lastig het is om in de maatschappij überhaupt mee te kunnen doen. Dan heb ik het nog niet eens over de bevooroordelingen of de discriminatie, want die zijn er ook. Ik bespreek verschillende onderwerpen die in deze maatschappij belangrijk zijn, want ik vind dat wij ook een kans verdienen op de arbeidsmarkt.
Hier heb je misschien ook interesse in:
Klik hierboven rechts op de foto voor meer informatie.
Zo krijg je opeens met allemaal nieuwe regelingen te maken. Bijvoorbeeld als je werkt zijn er verschillende ondersteuningsmogelijkheden zoals: jobcoach, loonkostensubsidie of een bijstandsuitkering. Bij het UWV kun je een indicatie banenafspraak, doelgroepregister of een wajong uitkering aanvragen.
De meeste volwassenen met TOS die werken, zitten in het doelgroepregister en hebben een indicatie banenafspraak. Vanuit daar hebben ze een jobcoach die hun op de werkvloer ondersteunt en sommigen worden aangevuld met loonkostensubsidie. Een enkeling heeft een wajong uitkering.
Wat betreft school zijn hierin ook veel mogelijkheden. Vanaf je 18de kun je studiefinanciering bij DUO aanvragen. Mocht je studeren met een diagnose en lukt het jou niet om ernaast te werken? Dan kun je studietoeslag bij de gemeente aanvragen. Dit vervangt namelijk de bijverdiensten uit werk. De meeste studenten met een diagnose kunnen naast hun studie niet werken en dat is natuurlijk ook logisch. Er zijn teveel prikkels, zoals de communicatie en op den duur is je hoofd dan ook vol. Zelf heb ik daarom ook nog nooit een bijbaantje gehad. Jongeren en volwassenen die studeren en de diagnose TOS hebben, hebben hier ZEKER recht op!
Vele jongeren met TOS blijven tot hun 20ste levensjaar op het voortgezet speciaal onderwijs. Pas daarna beginnen ze met een opleiding op het MBO. Meestal krijgen ze vanuit daar ambulante begeleiding. Mocht het niet lukken om op het MBO een opleiding te volgen, dan kun je ook bij het REA College terecht. Dit is een school verspreid door heel Nederland.
Echter, niet iedereen die een diagnose heeft, heeft ondersteuning nodig. In het dagelijks leven heb ik namelijk verder geen ondersteuning of hulp thuis, als op de werkvloer. Mijn moeder heeft voor mij vroeger, maar ook nu, geen ondersteuning gehad. De meeste mensen zien namelijk alleen de diagnose op papier en gaan er dan gelijk vanuit, dat diegene niet zelfredzaam is in deze maatschappij.
De meeste jongeren en volwassenen die naar school gaan verdienen een extraatje vanwege hun bijbaantje, maar soms is dit niet haalbaar.
Meestal ken je wel een van deze diagnoses bijvoorbeeld: ADHD, Dyslexie, hoogbegaafdheid of DCD. Allemaal diagnoses die in mijn ogen geen handicap zijn, maar als ik vertel dat ik een taal-/spraakstoornis heb, word ik echter wel zo behandeld.
Daar vertel ik regelmatig wat ik in het dagelijks leven zo meemaak.