Mentale gezondheid
Eind 2017 wist ik van mezelf dat ik kenmerken van een depressie had. Ik wist dat ik dit niet langer zonder hulp aan kon en belde zelf naar de doktersassistente. Iets wat ik zelf nog nooit eerder had gedaan. Aan de lijn moest ik vertellen waarvoor ik een afspraak met de dokter wilde maken en toen viel het aan de telefoon stil… Eerlijk toegeven dat het zo niet verder kon, wat vond ik dat spannend! Van de huisarts kreeg ik toen een doorverwijzing naar de praktijkassistent van de GGZ. Hier had ik regelmatig gesprekken mee, echter was haar conclusie dat het een schoolprobleem was en ik dit daar maar moest aankaarten. Ik wist vrijwel zeker dat het geen schoolprobleem was, maar dat ik depressief was. Uiteindelijk ben ik doorverwezen naar een specialistische GGZ,en na een halfjaar op de wachtlijst te hebben gestaan, kon ik daar eindelijk terecht. Toen was het al augustus 2018 en zouden ze mij proberen te helpen.
Verschillende gesprekken had ik samen met mijn moeder, maar ook alleen bij INTERPSY. De conclusie was dat ik in een ernstige depressie zat, en dat mijn problemen te complex waren, waardoor ze mij niet verder konden begeleiden. Eventueel zou sporten een uitkomst zijn, iets waar ik toen helemaal niks mee opschoot. Ik was dus weer terug bij af want mijn probleem was te complex.
Begin december 2018 ben ik toen samen met mijn moeder weer naar de huisarts gegaan om andere hulp te zoeken. De huisarts concludeerde ook dat ik in een ernstige depressie zat en hiervoor kreeg ik antidepressiva voorgeschreven, iets om uit te proberen. Na 1 dag begon ik echter erge maagpijn te krijgen en lag ik 's nachts zelfs op de eerste hulp. Ik moest gelijk stoppen met de antidepressiva, omdat mijn maag het niet aankon. Natuurlijk alweer een domper en steeds verder zakte ik weg in die k*t depressie.
In januari 2019 ben ik weer terug gegaan naar de huisarts, omdat het zo gewoon niet meer verder kon. Ik was vastgelopen met mezelf en daar moest nu verandering in komen. Ze zette mij op de wachtlijst bij de GZ Psycholoog, echter kon ik daar pas vanaf april terecht. De rest van de tijd moest ik maar proberen te overbruggen.