Klas 4

Nou wat zal ik hierover zeggen. Ik had de hoop gevestigd op een nieuw schooljaar met een nieuwe mentor, maar als ik hieraan terugdenk was het echt een k*tjaar en ik zal je vertellen waarom. 's Morgens als ik op school kwam stond vaak de gehele klas buiten te roken. Als de bel ging en de les begon, zat ik vaak alleen en niemand praatte tegen mij. Het ging zelfs zo ver, dat de leraren geen goedemorgen meer tegen mij zeiden. Ook in de pauze zat ik vaak alleen in de kantine. Als mijn klas binnenkwam, gingen hun met z'n allen aan een tafel achter mij zitten zodat ik alleen zat. Allemaal van zulke dingen.

Om heel eerlijk te zijn voelde ik mij in zulke situaties vaak heel erg alleen en dat is natuurlijk ook te begrijpen. Ik moest halverwege het schooljaar al van klas switchen en om dan al helemaal niet meer geaccepteerd te worden, dat voelde voor mij ook niet fijn. Ik had dit bij mijn mentor aangegeven hoe ik dit zie, echter gaf zij aan dat het aan MIJ zou liggen en ik de rest van de klas geen kans zou geven. Op den duur dacht ik "wat doe ik hier eigenlijk nog, ik word hier toch niet gemist." Geregeld spijbelde ik toen en dat was natuurlijk voor de thuissituatie ook niet fijn, maar wat moest ik anders. 

Ik kreeg toen een gesprek met mijn mentor want ze vroeg zich af waarom ik niet meer op school kwam opdagen. In het volgende werkoverleg zou ze aangeven dat ik regelmatig spijbelde, zodat alle leraren hiervan op de hoogte zouden zijn. Ook zouden ze in dat werkoverleg bespreken wat de consequenties voor mij zouden zijn als ik weer zou gaan spijbelen. Zij zou willen voorstellen om contact met de leerplichtambtenaar op te nemen, zodat diegene mij wel even duidelijk zou maken dat ik naar school moest komen. Dit kwam heel dreigend over. Uiteindelijk escaleerde het gesprek een beetje en dat alleen omdat ik mij verdedigde. Het punt voor mij was echter, dat ze vond dat het alleen aan mij lag omdat ik in haar ogen een 'probleem' leerling was. Dat was natuurlijk voor mij ook helemaal geen fijn gevoel, want zo waren de rest van de leraren al bevooroordeeld en dat terwijl ze maar één kant van het verhaal, de kant van mijn mentor, kenden en niet die van mij.