De overeenkomsten tussen TOS en VOD

Verbale dyspraxie wordt inderdaad vaak beschouwd als een vorm van Taalontwikkelingsstoornis (TOS), omdat het zowel de taal- als communicatieontwikkeling beïnvloedt. 

Hieronder volgen de belangrijkste overeenkomsten:

1. Moeite met spraak en taal: Zowel bij TOS als verbale dyspraxie ervaren kinderen moeilijkheden met spraak en taalproductie. Bij TOS gaat het vaak om een vertraagde of beperkte taalontwikkeling, zoals een beperkte woordenschat, grammaticafouten of problemen met zinsbouw. Bij verbale dyspraxie ligt de focus meer op het motorisch plannen van spraak, wat leidt tot moeilijkheden in de uitspraak van woorden en zinnen.
2. Vertraagde taalontwikkeling: Beide diagnoses kunnen leiden tot vertraagde taalontwikkeling. Kinderen met TOS hebben vaak moeite om taal op de gebruikelijke leeftijdsverwachting te ontwikkelen. Bij verbale dyspraxie is de taalontwikkeling ook vertraagd, maar specifiek door motorische moeilijkheden met het produceren van geluiden en woorden.
3. Geen cognitieve beperking: Zowel bij TOS als verbale dyspraxie is er doorgaans geen sprake van een cognitieve achterstand. Kinderen met deze diagnose hebben vaak een normaal IQ, maar ervaren specifieke moeilijkheden in de taalontwikkeling of spraakproductie.
4. Moeite met communicatie: Beide diagnoses kunnen de communicatieve vaardigheden van een kind belemmeren. Kinderen met TOS kunnen moeite hebben met het begrijpen van taal of het uitdrukken van gedachten en gevoelens, terwijl kinderen met verbale dyspraxie vaak moeite hebben om woorden en klanken correct uit te spreken, wat communicatie bemoeilijkt.
5. Behandeling door logopedie: Zowel kinderen met TOS als kinderen met verbale dyspraxie hebben vaak logopedie nodig. Logopedisten helpen hen met het verbeteren van taalbegrip, spraakproductie en soms ook uitspraak. Beide diagnoses vereisen gerichte therapieën die de communicatievaardigheden verbeteren.
6. Invloed op sociale interactie: Kinderen met TOS of verbale dyspraxie kunnen beide moeilijkheden ervaren in sociale interacties, vooral als hun taalvaardigheden hen belemmeren in gesprekken met leeftijdsgenoten of volwassenen. Dit kan leiden tot frustratie, angst of verminderd zelfvertrouwen in sociale situaties.

Samengevat: Zowel TOS als verbale dyspraxie beïnvloeden de ontwikkeling van taal en communicatie, zonder dat er sprake is van cognitieve achterstanden. Beide kunnen leiden tot vertraagde taalontwikkeling, problemen met spraak en communicatie, en vereisen logopedische behandeling. Het belangrijkste verschil is dat verbale dyspraxie specifiek een motorische spraakstoornis is, terwijl TOS breder is en zowel de taalbegrip- als de taalproductievaardigheden kan beïnvloeden.