Bijstandsuitkering

Na 1,5 jaar heb ik een bijstandsuitkering aangevraagd. Een opleiding volgen zat er tijdens de coronaperiode niet in en werken met mijn TOS was niet haalbaar. Ik had maandelijks wel uitgaven, maar geen inkomsten.

Mijn werkcoach vroeg of ik plannen voor de aankomende periode, of een idee voor een opleiding had. Ook werd ik gevraagd wat er in mijn situatie veranderd zou moeten worden, zodat ik wel zou kunnen starten. Ik gaf aan dat ik geen idee had en dat ik een diagnose heb. Ik moest van haar mijn cv opsturen en ze wilde graag weten of er iets was waarbij ze mij zou kunnen helpen. Ze wist verder niks van VOD af. Om heel eerlijk te zijn, had ik hier toen al een slecht onderbuikgevoel over. Het onderwijssysteem werd door mijn TOS niet meer als haalbaar gezien. Het onbegrip, de vooroordelen en de verwachtingen sloten totaal niet aan. Passend onderwijs is nog steeds niet passend voor iedereen. Ik kon niet zomaar een random opleiding gaan starten, zonder de ondersteuning die ik benodigde. Eén ding wist ik wel, ik had passende facilitering nodig als ik een opleiding zou willen volgen.

Na een jaar bijstand had ik een gesprek met mijn werkcoach over mijn re-integratie. Tijdens dit gesprek wilde ze mij beter leren kennen, wat ik zo in het dagelijks leven deed en wat voor verleden ik had. Bij dit gesprek was er ook een collega aanwezig en dat was niet van te voren met mij overlegd. Ze stelde zich voor en gaf aan dat ze een traject had voor kandidaten met een afstand tot de arbeidsmarkt. Volgens mijn werkcoach was dat iets voor mij.

Ik vertelde over mezelf en wat ik op dat moment deed. Ik gaf aan dat ik als ervaringsdeskundige mijn verhaal op sociale media deel. Dit vond de collega interessant, maar de werkcoach totaal niet. Ik verdiende er niks mee en moest van haar hier direct mee stoppen en mij beter gaan focussen op mijn re-integratie. Hier was ik het niet mee eens en ik gaf duidelijk aan dat ik dat niet zou doen. Ik vond het namelijk belangrijk dat ik mijn verhaal op sociale media deelde. Uiteindelijk vond de werkcoach dat het traject niet bij mij paste. Misschien ook omdat ik zelfverzekerd genoeg was om "nee" te zeggen en voor mezelf op kwam.

*Dit gaat over de periode van september 2020 t/m september 2021