Anders behandeld dan anders

Mijn moeder heeft mij nooit anders behandeld dan mijn zus. In het begin heeft mijn moeder alles net zo gedaan als bij mijn zus. Ze heeft ook net zo met mij gepraat als met mijn zus. Voorbeeld: ze vroeg aan mijn zus en mij van: wat loopt daar? Toen zei mijn zus een hond en ik heb niks gezegd en heb toen alleen mijn moeder aangekeken.

Mijn moeder dacht dat ik het niet begreep en aangezien ik ook geen nieuwe woorden meer sprak begon ze de "moeilijke" woorden te vervangen naar "makkelijke" woorden zodat ik het toch zou begrijpen.

Voorbeeld: ze heeft tegen mij gezegd: daar loopt een wauwau omdat ik dat tegen een hond zei. Aan mijn zus vroeg ze dan: wat loopt daar? Toen heeft mijn zus daarop geantwoord: daar loopt een hond.

Mijn moeder heeft dat toen ook tegen de logopediste gezegd dat ze de "moeilijke" woorden heeft vervangen voor "makkelijke" woorden. De logopediste zei toen dat dat niet goed is, want zo zou mijn woordenschat te klein blijven. Op advies van de logopediste is mijn moeder toen met mij, net zoals zij tegen mijn zus praatte, gaan praten. Hierdoor bleef mijn woordenschat als maar groeien.

Soms verbaasd mijn moeder zich er nog steeds over welke moeilijke woorden ik kan spreken.