Zat om altijd maar te moeten bewijzen dat ik kan functioneren. Dat ik ondanks mijn diagnose aan de slag kan gaan en kan werken. Ik ben het zat om telkens maar 1-0 achter te moeten staan en elke dag zowat moet bewijzen dat ik niet meervoudig gehandicapt ben. Ik ben niet verstandelijk of heb een laag IQ, echter word ik vaak wel zo behandeld en dat alleen omdat ze TOS niet kennen. Dat ik in het dagelijks leven mee kan komen, ondanks mijn spraakstoornis, willen velen niet inzien.
De meeste mensen zien alleen de diagnose op papier, maar dat er veel meer achter een diagnose zit, helaas niet. Je wordt zowat over één kam geschoren zodra ze weten dat je een diagnose hebt. Dat je wordt afgestempeld als gehandicapte en dat je niet kunt functioneren in de maatschappij.
Dan ben je eindelijk volwassen en is dit echter de werkelijkheid waar ik nog dagelijks mee te maken krijg. Het zal natuurlijk altijd lastig zijn om een diagnose te hebben die niet zo bekend is, echter helpt de maatschappij hier ook niet goed in mee.
Ik ben niet gehandicapt, maar heb alleen maar één diagnose!
Daar vertel ik regelmatig wat ik in het dagelijks leven zo meemaak.
Als ervaringsdeskundige VOD/TOS weet ik, als geen ander hoe lastig het is om in de maatschappij überhaupt mee te kunnen doen. Dan heb ik het nog niet eens over de bevooroordelingen of de discriminatie, want die zijn er ook. Ik bespreek verschillende onderwerpen die in deze maatschappij belangrijk zijn, want ik vind dat wij ook een kans verdienen op de arbeidsmarkt.
Hier heb je misschien ook interesse in:
Meestal ken je wel een van deze diagnoses bijvoorbeeld: ADHD, Dyslexie, hoogbegaafdheid of DCD. Allemaal diagnoses die in mijn ogen geen handicap zijn, maar als ik vertel dat ik een taal-/spraakstoornis heb, word ik echter wel zo behandeld.
Mijn TOS is mijn valkuil, want je ziet het niet aan mij!
